" ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും, സ്വപ്നങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ആർത്തിയോടെ ജീവിതമെന്ന യാനത്തിലൂടെ യാത്ര തുടരുകയാണ്. കൂട്ടിക്കിഴിക്കലുകൾ തെറ്റുമ്പോഴും, മുന്നിൽ കറുപ്പ് പടരുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ ഉടച്ചുവാർത്ത ചിരിയുമായി, വെറുതെ പരസ്പരം നോക്കിയിരിക്കാൻ ആരുമില്ലാതെ ഒറ്റക്കൊരു പോക്ക് പോകണം. ദൂരേക്ക്,... ആരൊക്കെ എത്തിനോക്കിയാലും കാണാത്ത അത്ര ദൂരം. ഓളങ്ങളും, പാളങ്ങളും, പാലങ്ങളും, ഒരിടത്തും അറ്റമില്ലാത്ത വഴികളും പിന്നിട്ട് ആ യാത്ര തുടരണം.
പിന്നെ, ഇടയ്ക്കൊന്നു ആൾകൂട്ടത്തിൽ പോകണം. പുതിയ മുഖങ്ങൾ, പുതിയ മണങ്ങൾ, പുതിയ നിറങ്ങൾ.... എല്ലാം കാണണം, അറിയണം. എന്നിട്ട്, ഉറക്കെ ചിരിക്കണം. എത്രയൊക്കെ എങ്ങനെയൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും നടക്കാത്ത അല്ലെങ്കിൽ അതിന് ഒരിക്കലും സാധ്യതയില്ലാത്ത എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ ഓർത്ത്, ആഗ്രഹങ്ങളെ ഓർത്ത്.
കാഴ്ചകള് കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിയിൽ തുളച്ചു കയറി, യൗവനത്തിൻ്റെ തീഷ്ണമായ ചൂടും ചൂരും എല്ലാം അനുഭവിച്ചറിയുന്ന ഒരു നിമിഷമുണ്ട്. നെഞ്ചിലെ താളത്തിൻ്റെ വേഗതയേറുന്ന കാഴ്ചകൾ. മനസ്സിൻ്റെ താളം മുറുകുന്ന കാഴ്ചകൾ. ഓർമ്മകളുടെ നോവുകൾക്കൊപ്പം കായലോളങ്ങളെ പുൽകി മാറിയും മറിഞ്ഞും മുഖത്തടിക്കുന്ന ഉപ്പുകാറ്റിൻ്റെ ശക്തിയിൽ പിരിവിട്ടുപോകുന്ന അവസ്ഥകളുണ്ട്. എങ്കിലും, ആ വേദനയും, നോവും, ആനന്ദവും നിറയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ... യാത്രകൾ... എല്ലാം അത്രമേൽ പ്രിയമാകുന്നത്. ഇടയ്ക്കെങ്കിലും; ഒരു കാറ്റിലൂടെ, ഒരു കാഴ്ചയിലൂടെ എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഒക്കെ ഇപ്പോഴും മരിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് എനിക്ക് തന്നെ തിരിച്ചറിവിൻ്റെ നിമിഷമായതുകൊണ്ടാകാം.
അതെ, ഒറ്റയായി ഓളങ്ങൾക്കൊപ്പം
ആർത്തിയോടെ, ആഗ്രഹങ്ങളുടെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ തലതിരിഞ്ഞ ചിന്തകളിലൂടെ ചലിക്കണം. ചിതലരിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കണം. ചിരിവരമ്പുകളിലിരുന്നു നൊമ്പരക്കാറ്റു കൊള്ളണം. കണ്ണീർച്ചാലുകളിൽ മോഹവിസ്മയത്തിൻ്റെ കളിവള്ളമിറക്കി കളിക്കണം.
സ്വപ്നങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഒക്കെ ഇല്ലാത്ത ഇടങ്ങളിൽ പോയി ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കണം. ദൂരേക്ക്.. ദൂരേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഒരു പൊട്ടു പോലെ പോലും ഒന്നും കാണാത്ത ഇടം."
amaldevpd@gmail.com
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ