അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ
സന്ധ്യാസൂര്യൻ്റെ
നഗ്നമേനിയെ നോക്കി
പുഞ്ചിരിതൂകി.
വെയിൽ കിരണങ്ങൾ
നിഴൽ വിരിച്ച മുഖത്ത്
മാറുന്ന മനസ്സിൻ്റെ
ഇലയനക്കങ്ങൾ കാണാം.
വിദൂരതയിൽ,
അവശേഷിച്ച
ഓർമ്മകളുടെ നെരിപ്പോടുമായി
അവനിരുന്നു....
കാലമേറെമാറിയിട്ടും
കാത്തിരിപ്പിൻ്റെ
കടലാഴങ്ങളിൽ
ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയ
ആ മനസ്സിൻ്റെ,
നൊമ്പരമകറ്റാൻ
ഇന്നുമീസന്ധ്യാ-
കിരണങ്ങൾക്കായില്ല.
പി ഡി അമൽദേവ്
___________________
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ