...............................
അനുരാഗമെന്തെന്ന് നാമറിഞ്ഞു
മധുവൂറും തേൻനിലാവായിരുന്നു.
മനതാരിലനുരാഗം പൂവണിഞ്ഞു
അതിലാരുടെ മാനസ്സം വീണുടഞ്ഞു.
മിഴിയോളമെത്തിയ നിൻ നിഴലിൽ
എൻ, കനവൂർന്നു വീണതും നീയറിഞ്ഞോ...
ആതിരപ്പൂമൊട്ടിൻ ചന്തമോടെ
രാവിൻ നിലാവിൽ നീയരികിൽ വരും,
നാളുകളെണ്ണി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു
ഇന്നും, നീ മാത്രമീവഴി വന്നീലാ....
കാത്തിരുന്നു.. ഞാൻ... കാത്തിരുന്നു...
കാലമറിയാതെ, കനവുകളില്ലാതെ
നിന്നോർമ്മകളെന്തിനോ കൂട്ടിരുന്നു....
മറയുന്ന യൗവന താരകങ്ങൾ
മറ്റൊരു ഭാവനപുഷ്പങ്ങളായ്,
മണ്ണിലെയനുരാഗ സ്വപ്നങ്ങളിൽ
ഒരു പുൽകൊടിയായുണർന്നു വന്നു.
...............................................................
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ