ഉള്ളില്‍ ഉന്മാദലഹരി പടര്‍ത്തുന്ന നിശയുടെ ശൂന്യതയില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങി കലുഷിതമായ ഓര്‍മ്മകളെ പിച്ചിചീന്തി രക്തമൂറ്റി കുടിച്ച്, മുന്‍പെപ്പോഴോ മനസ്സില്‍ തികട്ടിയ എണ്ണമറ്റ വിചാര- വികാരങ്ങളെ കോര്‍ത്ത്‌, ഞാനിരുന്നു...
'' പഠിച്ചെടുത്ത അക്ഷരങ്ങള്‍, അനിയന്ത്രിതമായി വിഹരിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിന്‍റെ അകത്തളത്തിലെ തണ്ടുണങ്ങിയ താമരയിലയില്‍, കുറിച്ചുവച്ച സ്വപ്നങ്ങളെ താങ്ങി നിര്‍ത്താന്‍ ശക്തി പോരാതെ വന്ന വാക്കുകള്‍ക്കു വരച്ചു വയ്ക്കാന്‍ കഥകളോ, കവിതയോ ഒന്നുമില്ല... ചിലപ്പോഴൊക്കെ നോവുനീറി പഴുത്ത ഉല്‍ക്കണ്ണിലെ എണ്ണ വറ്റിയ മണ്‍ചിരാതില്‍ വീണുടയുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ക്കൊപ്പം പുറത്തേക്ക് തെറിക്കുന്ന വാക് ശകലങ്ങളെ പാകമായ-പക്വതയേറിയ-കനം വച്ച രീതികളോട് ചേര്‍ത്തുവയ്ക്കാന്‍ ഇടമില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും, കിട്ടിയ തിരിച്ചറിവൊന്നും തന്‍റെ രീതിയെ - തന്‍റെ കവിതയെ മറ്റൊരുപക്ഷം ചേര്‍ത്തു പറയാന്‍ തന്‍റെ വാക്കുകള്‍ക്കാകില്ല , അതിനു ഒരുപക്ഷമേ ഉള്ളു എന്നുള്ളതിന് ഉയര്‍ന്ന എതിര്‍പ്പിന്‍റെ മങ്ങിയ നിഴല്‍ പതിച്ച ഇടപെടലുകളില്‍ അടിപതറാതെ സ്വാഭിപ്രായത്തില്‍ മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ എടുത്ത തീരുമാനം ഒന്നുകൊണ്ട് , പിന്നീട് പച്ചയായ ജീവിതത്തിലെ നേരറിഞ്ഞ നേര്‍ക്കാഴ്ചകളെ വരച്ചുകാട്ടാന്‍ കഴിഞ്ഞു...''
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ