ചുംബനരസം കവിത - (അമൽദേവ് പി.ഡി)

പുഞ്ചിരിയും ചുംബനരസവും 
ഉത്തരാധുനികതയിലെ പ്രണയമർമ്മരങ്ങളും... 
ഒളിപ്പോരാട്ടമല്ല, തുറന്ന യുദ്ധം...
ഒളിച്ചിരിക്കുന്നവന്
അത് കണ്ടാസ്വദിക്കാം...
വിഫലമായ പൊള്ളത്തരങ്ങൾ
നിരത്താതെ മനുഷ്യ...
നീ മനുഷ്യനാകു...
അടർന്നു വീണാലും
അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്
താങ്ങായി ഞാനുണ്ടാകും...
എന്റെ ജീവിതമുണ്ടാകും...
കനലുകൾ വാരിയിട്ടാണ്
അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളെ
നിങ്ങളകറ്റിയത്...
തുരുമ്പിച്ച കണ്ണുകളുമായി
നിങ്ങളവളെ കാഴ്ച്ചവസ്തുവാക്കി.
അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ
പ്രണയം...
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന സ്നേഹം...!
അഴുകിയ മനസ്സുമായി
കാട്ടുനീതി നടപ്പാക്കുന്നവരെ
നിന്റെയും എന്റെയും അല്ല,
ഈ മണ്ണ്‌ നമ്മുടെതാണ്‌...
നിന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങളും നോവുകളും
ഞാനെന്ന ഭാഗമാകുമ്പോൾ
നാല് ചുമരുകൾക്കുള്ളിലെ
ദ്വിഭാഷാ-നാടകം മാത്രമാകും
ആ നിമിഷം...
നീനിന്റെ ശൂന്യതയെ
അറിയാൻ ശ്രമിക്കു,
നീയൊന്നുമല്ലെന്നറിയു
നിനക്ക് മുൻപേ നിന്റെ
അഹം പോകുന്നു,
നീയൊരു അഴുകിയ
നോവുമാത്രമാണ്‌,
നീയറിയുന്നത്‌ നിന്റെ അറിവല്ല.
ഒരുക്കങ്ങളില്ലാതെ
ഞങ്ങളറിഞ്ഞു,
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്
നിറമേകിയവൾ
വർഷവും വേനലും മഞ്ഞുമെല്ലാം
ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ
ആത്മാവിഷ്ക്കാരങ്ങളായി...
ഞങ്ങൾ ജീവിതമെന്തെന്നറിഞ്ഞു.
എന്റെ പുലരികളെ
അവൾ ചുംബനം തന്നുണർത്തി
ഹൃദയങ്ങൾ കൈമാറി...
നിങ്ങളറിയുന്നോ
പ്രണയത്തിന്റെ
രതി വേഗങ്ങളെ...
നിങ്ങളറിയുന്നോ
ജീവിതമെന്ന
ശൂന്യതയെ...
നിങ്ങളറിയുന്നത്
നിത്യതയുടെ നന്മവസന്തത്തേയല്ല,
നിത്യതയുടെ ആത്മവഞ്ചനയെയാണ്...
കപടവാദമുഖങ്ങളുമായി
നിങ്ങൾ മനുഷ്യമുഖം
അണിയുന്നു...
ചുംബനരസങ്ങളെ
നീയും അറിയുന്നു...
പ്രണയത്തിന്റെ
അമൂർത്തഭാവം
നിന്റെയും കണ്ണുകളിൽ കാണാം...
കുഴിച്ചുമൂടാനാകില്ലെന്നു
നിങ്ങൾക്കുമറിയാം
എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ
വാരിക്കുഴി തീർക്കുന്നു...
അപ്പോഴും,
ഇനിയും കത്തിതീരാത്ത,
കൈത്തിരി നാളമായി
പ്രണയവും ജീവിതവും
മധുരമാം ചുംബനലഹരിയും
ഇഴപിരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു...
ഒരു കാപട്യവും ഇടകലരാതെ.
 

 http://www.facebook.com/amaldevpd
email- amaldevpd@gmail.com