കവിത - രാത്രിയുടെ ആത്മാവ്.... (അമല്‍ദേവ് പി.ഡി )
__________________________________________________
__________________________________________________
മഴയുടെ ആദിതാളം
രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍
തുള്ളി തുള്ളിയായി,
എന്നിലേക്കവള്‍ പെയ്തിറങ്ങി...
മുടിയില്‍ ചൂടിയ
മുല്ലപൂവിനെ തലോടി,
കൂട്ടിന് ഇളം തെന്നലും.
കൊയ്ത്തൊഴിഞ്ഞ പാടത്ത്
നാളെയുടെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മുളപൊട്ടുന്നു.
ഇല ചീന്തുകളില്‍ ഇറ്റിറ്റുവീഴുന്ന
മഴത്തുള്ളികളില്‍ വീണുടയുന്ന
സ്വപ്നങ്ങളും...
നിശയുടെ നൂലിഴകള്‍
പകലകന്ന വഴികളിലൂടെ നടന്നകന്നു.
എവിടെയോ ആയിരുന്നു ഞാനും,
രതിയുടെ വാള്‍ മുനകളില്‍
കോര്‍ത്തെടുത്ത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍...
രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമാത്തിലെപ്പോഴോ
ഞാനറിഞ്ഞു,
വിചനമായ അനന്തതയിലെവിടെയോ
ഒരാത്മാവിന്‍റെ തേങ്ങലും...
അകലെയെവിടെയോ
നിശയുടെ നിശബ്ദവീചികളെ കീറിമുറിച്ച്
കുറുനരികളുടെ ഓരിയിടലും.
പേടിപ്പെടുത്തുന്ന,
അനിയന്ത്രിതമായ വിചനതയുടെ
നിശ്ചലദ്രിശ്യങ്ങള്‍.
ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
അന്യമായിരുന്നില്ല
ഈ നിശ്ചലത... എങ്കിലും
എവിടെയൊക്കെയോ ആ ഓര്‍മ്മപെടുത്തലുകള്‍.
ആത്മനിര്‍വൃതി തേടി,
അലയുകയായിരുന്നു ഞാനും
ആ നിത്യതയിലൂടെ...
മഴയില്‍ കുളിച്ച നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു
ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല
അദൃശ്യമായ കരവലയം ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു...
ഇരുളില്‍ പൊഴിഞ്ഞ സ്വപ്നവുംതേടി,
കണ്ണീര്‍കുടഞ്ഞവള്‍ പാടിയിരുന്നു;
മൗനം കവര്‍ന്ന നിശ്ചലതയിലും
അവരുടെ കണ്ണീരിനെ മായ്ച്ചുകൊണ്ടാ-
രാത്രിമഴ പെയ്തിറങ്ങി...
എവിടെയൊക്കെയോപോയ്, അറിയില്ല
ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല;
കായലോരങ്ങള്‍ - പൂന്തോട്ടങ്ങള്‍ - വയലേലകളും
മേഘങ്ങളും പിന്നിട്ടു,
അടുത്തിരുന്ന മൊബൈല്‍
തലയ്ക്കു ഭ്രാന്തുപിടിച്ചപോലെ അലറി
ചിതറിയ വളപൊട്ടുകള്‍ പോലെ
പാതിയ്ക്ക് മുറിഞ്ഞ സ്വപ്നത്തിലെ
സുന്ദരമായ ദ്രിശ്യാവിഷ്ക്കാരം,
വെറുതെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത് വീണ്ടും കിടന്നു,
നിലാവും നിശബ്ദതയും കലഹം തുടര്‍ന്നു
കണ്മുന്നിലൂടെ ഓടിമറിഞ്ഞ,
രാത്രിയുടെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍...
കണ്ണിലേക്കരിച്ചിറങ്ങിയ ആ നനുത്ത വെട്ടം,
മഴയില്‍ നനഞ്ഞ്
രാത്രിയുടെ അനന്തതയെ ഇല്ലാതാക്കിയ
ആ കരവലയം, എവിടെ...?
നിശബ്ദത പിന്നെയും ചുറ്റിവരിഞ്ഞു
മിഴിചിമ്മാതെ നോക്കി ഞാനും...
ജനലഴികളിലൂടെ
ആ അദൃശ്യത പിന്നെയും ആസ്വാദ്യകരമാക്കി
ഒരു നിഴല്‍ ഓടിമറയുന്നു,
ഒരു പക്ഷെ ആ നിഴല്‍
അവളായിരിക്കാം,
രാത്രിയുടെ പ്രേമരസങ്ങളെ
നിത്യതയുമായി ചേര്‍ത്തുവച്ചവള്‍,
നിശയുടെ അനന്തമായ നിശ്ചലതയിലേക്ക്
പെയ്തിറങ്ങിയാതാകാം...
ഈ രാത്രിയുടെ ആത്മാവായിരിക്കാം,
മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു
പിന്നെയും ഓടിമറയുന്ന നിഴലുകള്‍ക്കിടയില്‍
ഞാനും... ഇരുളും...നിശബ്ദതയും മാത്രം...
രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍
തുള്ളി തുള്ളിയായി,
എന്നിലേക്കവള്‍ പെയ്തിറങ്ങി...
മുടിയില്‍ ചൂടിയ
മുല്ലപൂവിനെ തലോടി,
കൂട്ടിന് ഇളം തെന്നലും.
കൊയ്ത്തൊഴിഞ്ഞ പാടത്ത്
നാളെയുടെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മുളപൊട്ടുന്നു.
ഇല ചീന്തുകളില്‍ ഇറ്റിറ്റുവീഴുന്ന
മഴത്തുള്ളികളില്‍ വീണുടയുന്ന
സ്വപ്നങ്ങളും...
നിശയുടെ നൂലിഴകള്‍
പകലകന്ന വഴികളിലൂടെ നടന്നകന്നു.
എവിടെയോ ആയിരുന്നു ഞാനും,
രതിയുടെ വാള്‍ മുനകളില്‍
കോര്‍ത്തെടുത്ത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍...
രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമാത്തിലെപ്പോഴോ
ഞാനറിഞ്ഞു,
വിചനമായ അനന്തതയിലെവിടെയോ
ഒരാത്മാവിന്‍റെ തേങ്ങലും...
അകലെയെവിടെയോ
നിശയുടെ നിശബ്ദവീചികളെ കീറിമുറിച്ച്
കുറുനരികളുടെ ഓരിയിടലും.
പേടിപ്പെടുത്തുന്ന,
അനിയന്ത്രിതമായ വിചനതയുടെ
നിശ്ചലദ്രിശ്യങ്ങള്‍.
ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
അന്യമായിരുന്നില്ല
ഈ നിശ്ചലത... എങ്കിലും
എവിടെയൊക്കെയോ ആ ഓര്‍മ്മപെടുത്തലുകള്‍.
ആത്മനിര്‍വൃതി തേടി,
അലയുകയായിരുന്നു ഞാനും
ആ നിത്യതയിലൂടെ...
മഴയില്‍ കുളിച്ച നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു
ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല
അദൃശ്യമായ കരവലയം ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു...
ഇരുളില്‍ പൊഴിഞ്ഞ സ്വപ്നവുംതേടി,
കണ്ണീര്‍കുടഞ്ഞവള്‍ പാടിയിരുന്നു;
മൗനം കവര്‍ന്ന നിശ്ചലതയിലും
അവരുടെ കണ്ണീരിനെ മായ്ച്ചുകൊണ്ടാ-
രാത്രിമഴ പെയ്തിറങ്ങി...
എവിടെയൊക്കെയോപോയ്, അറിയില്ല
ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല;
കായലോരങ്ങള്‍ - പൂന്തോട്ടങ്ങള്‍ - വയലേലകളും
മേഘങ്ങളും പിന്നിട്ടു,
അടുത്തിരുന്ന മൊബൈല്‍
തലയ്ക്കു ഭ്രാന്തുപിടിച്ചപോലെ അലറി
ചിതറിയ വളപൊട്ടുകള്‍ പോലെ
പാതിയ്ക്ക് മുറിഞ്ഞ സ്വപ്നത്തിലെ
സുന്ദരമായ ദ്രിശ്യാവിഷ്ക്കാരം,
വെറുതെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത് വീണ്ടും കിടന്നു,
നിലാവും നിശബ്ദതയും കലഹം തുടര്‍ന്നു
കണ്മുന്നിലൂടെ ഓടിമറിഞ്ഞ,
രാത്രിയുടെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍...
കണ്ണിലേക്കരിച്ചിറങ്ങിയ ആ നനുത്ത വെട്ടം,
മഴയില്‍ നനഞ്ഞ്
രാത്രിയുടെ അനന്തതയെ ഇല്ലാതാക്കിയ
ആ കരവലയം, എവിടെ...?
നിശബ്ദത പിന്നെയും ചുറ്റിവരിഞ്ഞു
മിഴിചിമ്മാതെ നോക്കി ഞാനും...
ജനലഴികളിലൂടെ
ആ അദൃശ്യത പിന്നെയും ആസ്വാദ്യകരമാക്കി
ഒരു നിഴല്‍ ഓടിമറയുന്നു,
ഒരു പക്ഷെ ആ നിഴല്‍
അവളായിരിക്കാം,
രാത്രിയുടെ പ്രേമരസങ്ങളെ
നിത്യതയുമായി ചേര്‍ത്തുവച്ചവള്‍,
നിശയുടെ അനന്തമായ നിശ്ചലതയിലേക്ക്
പെയ്തിറങ്ങിയാതാകാം...
ഈ രാത്രിയുടെ ആത്മാവായിരിക്കാം,
മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു
പിന്നെയും ഓടിമറയുന്ന നിഴലുകള്‍ക്കിടയില്‍
ഞാനും... ഇരുളും...നിശബ്ദതയും മാത്രം...
__________________________________________________
കവിത - രാത്രിയുടെ ആത്മാവ്.... (അമല്‍ദേവ് പി.ഡി )
__________________________________________________
കവിത - രാത്രിയുടെ ആത്മാവ്.... (അമല്‍ദേവ് പി.ഡി )
__________________________________________________
രണ്ടു വര്‍ഷം മുന്‍പ് എഴുതിയ ഒരു കവിത ആണ്, കുറച്ച മാറ്റങ്ങളോടെ ഇപ്പോള്‍ പുറത്തെടുത്തു...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ